praktische en ondersteunende tips voor ouders
Over een dikke twee weken start het nieuwe schooljaar.
In grote mensentermen is twee weken vakantie een zaligheid, in kindertermen, en al zeker bij kinderen en jongeren die wat schrikkerig tegenover school staan, is dat "bijna" terug naar school.
Hoe zelfzeker je ook bent, de eerste schooldag, het doet wat met een mens.
Zelfs al ken je iedereen uit je klas, dat nieuwe begin geeft altijd wat spanning.
Wat kun je als ouder doen om je kind zo goed mogelijk te begeleiden naar die eerste schoolweek?
Onthoud dat kinderen veel meer worden beïnvloed door jouw gedrag dan door jouw mening.
Van je kind dingen verwachten terwijl je zelf niet het voorbeeld kan stellen, zal weinig zoden aan de dijk brengen.
Als je als ouder geen nieuwe uitdagingen durft aan te gaan of weigerachtig bent om nieuwe mensen te leren kennen, dan is de kans reëel dat je dit ook zal terugvinden bij je kind.
Verstop je je achter een chaotische persoonlijkheid, dan kun je niet verwachten dat je kind plots wel gestructureerd is.
Niemand is perfect, ook ouders hebben gebreken.
Toch is het belangrijk zelf het voorbeeld te geven.
Je kunt het wat vergelijken met een kind dat slecht is in rekenen maar wel heel erg zijn best doet. De resultaten zullen niet hetzelfde zijn als die van een kind met aanleg voor wiskunde, maar de inspanning zal niet ongemerkt blijven bij de meester of juf.
Zo ook bij je kinderen. Toon hen dat je zelf ook moeite doet om de waarden na te streven die je graag bij hen wil zien.
Hoe kan je helpen?
#1 Stimuleer zelfstandigheid
Hoe meer je je kind laat zelf doen (kamer opruimen, de was in de mand stoppen, zelf de brooddoos maken,...) hoe meer dit aanspoort om ook andere dingen zelf op te nemen.
Hou er uiteraard wel rekening mee dat je verwachtingen in verhouding staan met de leeftijd. Een kleuter kan nog geen eigen brooddoos vullen (nou ja, wellicht wel maar dan niet zoals jij in gedachten had).
Handige lijstjes over wat je kan verwachten van je kind per leeftijd vind je onder andere op Pinterest.
Maak een checklist van taakjes die je wil dat je kind zelf afhandelt, zo trekken jullie samen aan hetzelfde zeel. Afgevinkte checklists kun je eventueel ook koppelen aan een beloning.
Succeservaringen geven altijd aanleiding tot meer ondernemerschap.
Als kinderen aangeven zelf iets te willen aanvatten, kelder dan niet meteen het enthousiasme door je twijfels hierover op te lijsten (tenzij het natuurlijk terechte zorgen zijn) maar moedig hen aan!
Laat ook merken dat je trots bent op hun aanpak!
#2 geef het voorbeeld
Zoals eerder gemeld werkt het gedrag bij kinderen en jongeren deels door imitatie.
Ben je bijvoorbeeld zelf paniekerig tijdens het fietsen, durf je na 19u niet meer buiten omwille van "wat zou kunnen gebeuren", controleer je elke avond dwangmatig de rookdetectoren,... dan kan je moeilijk verwachten dat je kind vol vertrouwen de wijde wereld verkent.
Imitatiegedrag gaat verder dan enkel bijvoorbeeld een hondenfobie.
Sta stil bij de boodschap die jouw gedrag kan geven. Wees je bewust van de signalen die je uitzendt.
Merk je dat je met teveel ongegronde angsten kampt, dan is het zeker aan te bevelen om hiervoor hulp te zoeken.
#3 Stel gerust maar maak je kind ook niet afhankelijk van jouw geruststelling
Kinderen met angsten verdienen het uiteraard om gehoord te worden. Bagatelliseer ook niet meteen die gedachtes.
Uitspraken als: "Belachelijk! Heeft oma dat weer gezegd?" zorgen er niet voor dat het minder bang wordt om te worden uitgesloten.
Luister naar je kind en vraag waarom het dat denkt.
Overloop het aantal keer dat je kind dat "risico" liep, met andere woorden, hoe vaak je kind die moeilijkheid wel al doorstond zonder kleerscheuren. Bespreek hoe hij of zij dat toen wel kon.
Je kan samen zoeken naar tussenstapjes.
Het is compleet nutteloos om je kind direct aan te veel onrust bloot te stellen. In exposuretherapie zetten ze ook niet meteen een vogelspin op je gezicht om over de schrik heen te geraken. Stuur dus een onzeker kind ook niet moederziel alleen naar de KSA zonder vriendjes.
Begeleid je kind gedurende de tussenfases tot het voldoende zelfvertrouwen heeft om ook de laatste stap volledig zelfstandig te nemen.
Zorg dat de tussenstappen danig gedoseerd zijn dat je kind niet volledig afhankelijk wordt van jouw geruststelling maar zelf aanvoelt dat de stap haalbaar is. Dit bevordert terug het zelfvertrouwen en geeft moed om de volgende drempel te nemen.
#4 Hou rekening met het tempo van je kind
Het ene kind heeft langer nood aan tussenstappen dan het andere.
Gras groeit ook niet door eraan te trekken.
De tijd die een kind nodig heeft zegt weinig over wat het uiteindelijk zal bereiken in het latere leven. Blijf als ouder vooral vertrouwen uitstralen.
#5 Praktische tips
Tot slot geef ik nog een aantal tips mee die voor chaoten zoals mezelf (maar ook voor minder ernstige exemplaren) erg handig kunnen zijn.
Zo creëer je wat meer rust in het kinderhoofd en het jouwe.
Tijdens de vakantie wordt er meestal wat langer opgebleven en bijgevolg ook later opgestaan. Start tijdig met het heraanpassen van het ritme zodat je kind niet doodop de schoolweek moet aanvatten.
Zorg dat je al weet hoe je ochtendritueel er tijdens de schoolweken zal uitzien. Zeker voor gezinnen met meerdere kinderen is dit een aanrader! In de ochtend gillend rondlopen en orders uitdelen wie zich moet douchen en wie nog een brooddoos moet voorzien is vragen om frustratie. Je kunt alvast een aantal dagen vooraf toewerken naar jullie geoliede gezinsmachine.
Maken jullie gebruik van de fiets, zorg dan dat de fietsen tijdig zijn nagezien zodat je op 1 september niet plots moet vaststellen dat de rem hapert. Bijkomende tip: zorg dat je weet waar de fietssleutels liggen :)
Moet je kind voor het eerst alleen een (nieuwe) fiets- of wandelroute afleggen, zorg dan dat je die voldoende samen hebt geoefend.
Controleer of de sportschoenen en sportbroekjes nog passen. Niets zo hatelijk als op je kousen of in je jeans te moeten deelnemen aan de turnles.
Eet je kind boterhammen op school, check dan de koelkast en broodtrommel tijdig of er voldoende in huis is om een gevarieerde lunch te kunnen voorzien. 's Morgens nog in een rush naar de bakker lopen is geen voorbode van een harmonieuze ochtend.
Zorg dat de boekentas alvast klaar staat de avond voor de eerste schooldag. Beslis welke tussendoortjes er worden meegegeven (als dat nog van toepassing is)
Leg de avond voordien ook al de 1ste schooldag outfit klaar. Zo vermijd je dat je tijdens die spannende momenten je kind in zak en as moet aantreffen omdat de lievelingstrui nog in de was zit.
Voorzie een weekplanner om de planning samen bij te houden. Als ouder kun je daar alvast de afspraken inschrijven die jij hebt vast gelegd (orthodontist, grootouders, BBQ met de buren,...), je noteert ook de naschoolse activiteiten. Zo kan je kind zich voorbereiden op wat komen gaat. Dit helpt om meer het overzicht te bewaren en verhindert dat er een gevoel van "teveel" de kop opsteekt.
Ik sluit graag af met de boodschap om naar je kind(eren) te luisteren.
Ook al heb je er een vreselijk drukke dag op zitten en wachten je nog een aantal to do's.
Je hoeft geen urenlange conversatie te houden.
Als je enkel praat wanneer je opmerkt dat het niet goed zit, dan zal je ook minder makkelijk toegang vinden om het vertrouwen te krijgen.
Kom niet direct aandraven met oplossingen maar beperk je tot een geïnteresseerde luisterhouding. Vraag of je kind graag een oplossing van jou wil horen.
Probeer de focus te leggen op wat wel goed ging.
Sommige kinderen hebben de neiging om enkel te vertellen wat fout liep. Vraag naar wat goed ging. Zo kun je de gebruikelijke negativiteit ombuigen naar een positievere mindset. (dat geldt ook voor volwassenen ;) )
Rest me enkel nog om alle ouders, voogden, begeleiders en kinderen veel succes te wensen met het nieuwe schooljaar!
Geef er een lap op!
Comments